Muzeum Treblinka jest ośrodkiem o ogromnej wadze historyczno-edukacyjnej. Stanowi o okrucieństwie jednostek i męczeństwie milionów. Projekt jest odpowiedzią na potrzeby Muzeum w zakresie obsługi zwiedzających i szerzenia historii. Umożliwi rozbudowę programu edukacyjnego przy jednoczesnym zwiększeniu standardów użytkowania zarówno dla zwiedzających, jak i dla obsługi. Czytelny podział funkcjonalny oraz prosty układ sal stwarza możliwość dowolnego kształtowania przestrzeni ekspozycyjnej oraz użytkowania sal edukacyjnych. Celem projektu było stworzenie obiektu pozwalającego na oddanie się rozmyślaniom i melancholii nad tragiczną historią Treblinki. Bryły, która nienachalnie, acz sugestywnie nawiąże do układu Obozu, tworząc z istniejącym założeniem przestrzenno-pomnikowych całościową trasę zwiedzania. Nadając istniejącemu Muzeum nowej jakości, aby pamięć o ofiarach Treblinki pozostała na zawsze żywa.

Projektowany budynek wystawienniczo-edukacyjny zlokalizowano w północnej części terenu opracowania.  Część kubaturowa została zlokalizowana poniżej poziomu terenu wokół patio – Placu Pamięci dostępnego rampą pieszą. Obniżenie terenu ma za zadanie stworzenie enklawy, miejsca odpoczynku i izolacji – zapewniającego odpowiednią atmosferę do kontemplacji. Oś projektowanej rampy wejściowej skomunikowano najkrótszą drogą z założeniem pomnikowym – nowoprojektowaną ścieżką leśną z pominięciem istniejącego parkingu, stanowiącą Aleję Pamięci łączącą się bezpośrednio z Czarną Drogą.

Plac wejściowy do obiektu ma postać ukrytej formy, którą odkrywamy w momencie zbliżania się. Dostęp na plac zapewniony został rampą wejściową. Plac i rampa zostały otoczone parawanem – kolumnadą wykonaną z surowych bloków betonowych. Kolumnada jest także metaforą lazaretu – „parawanu”, za którym naziści ukrywali zwłoki ofiar przed nowo-przywożonymi. Jednak po przekroczeniu betonowych barier zwiedzający znajdą się wśród połaci białych kwiatów – upamiętnienia dusz poległych. Na placu wejściowym zlokalizowano kontrastującą z surowymi elewacjami donicę porośniętą kaliami o nieskazitelnych białych kielichach. W holu wejściowym zaprojektowano: recepcję, punkt informacyjny, szatnie oraz sanitariaty. Bezpośrednio z holu wejściowego dostępne są wszystkie strefy ogólnodostępne: strefa ekspozycji, kaplica oraz strefa edukacyjno-konferencyjna.