Obiekt zlokalizowano na działce z zachowaniem wymagań określonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w wytycznych konserwatorskich i programie funkcjonalno-użytkowym. Założono realizację nowego wejścia od strony ul. Rakowieckiej w formie zaniżenia terenu z reprezentacyjnymi schodami, stanowiącego miejsce spotkań uczniów szkoły oraz niezależne wejście do foyer sali koncertowej. Wjazd do garażu oraz podjazd techniczny obsługiwane są sięgaczami skomunikowanymi z istniejącym podjazdem od strony ul. Rakowieckiej. Od strony południowej działki zaprojektowano zielony park z możliwością organizowania imprez plenerowych. Pomiędzy budynkami: istniejącym i nowoprojektowanym wytworzono wewnętrzne patio pełniące różnorodne funkcje: szkolnego dziedzińca, powiększenia foyer sali koncertowej, miejsca koncertów plenerowych, miejsca spotkań i aktywizacji społeczności lokalnej. Pozostały teren wokół budynku zaprojektowano jako zieleń urządzoną z zachowaniem istniejącego drzewostanu.

Szkołę Muzyczną zaprojektowano jako zwarty trzykondygnacyjny obiekt wraz z garażem podziemnym oraz podziemnymi kondygnacjami użytkowymi. W celu minimalizacji kosztów wykopu oraz budowy części podziemnej obiektu założono parter wyniesiony powyżej przylegającego terenu. Wyniesienie parteru pozwoliło na ekonomiczne, kaskadowe ukształtowanie garażu podziemnego oraz wytworzenie reprezentacyjnej strefy wejściowej do sali koncertowej. Obiekt posiada cztery główne trzony komunikacyjne oraz wewnętrzną, otwartą klatkę łączącą foyer sal koncertowych z holem wejściowym. Foyer wraz z salami koncertowymi oraz obsługującymi je pomieszczeniami i gastronomią może zostać wydzielony i działać niezależnie od funkcjonowania szkoły. Układ komunikacji wewnątrz budynku został zaprojektowany w sposób zapewniający możliwość strefowania oraz łatwość wprowadzania zmian w układzie poszczególnych pomieszczeń.

Obiekt skomunikowany jest z budynkiem Domu Sierot jednoprzestrzennym holem wejściowym dostępnym bezpośrednio z ulicy Rakowieckiej. Projektuje się dodatkowo kładkę zlokalizowaną na drugiej kondygnacji łączącą główny trzon komunikacji ogólnej z istniejącej budynkiem. W przypadku otrzymania pozytywnej opinii konserwatorskiej na połączenie budynków w strefie nadziemnej dopuszcza się skomunikowanie budynków kładkami obudowanymi lub/i zamknięcie dziedzińca pomiędzy budynkami w formie przeszklonego patia. Bezpośrednio z holu wejściowego zaprojektowano wyjście na dach – będący dodatkową przestrzenią spotkań użytkowników szkoły oraz strefą imprez plenerowych.

Kompozycję elewacji budynku ukształtowano jako współczesną kontynuację fasady sąsiadującej XIX wiecznej zabudowy. Poziome gzymsy zaprojektowano w formie wsporników pokrytych blachą tytanowo cynkową ze zintegrowanym oświetleniem elewacji. Wypełnienie pomiędzy gzymsami stanowią prefabrykaty ceramiczne – rurowe o różnej średnicy – polepszające parametry akustyczne przegrody. Okna schowano za ceramiczną okładziną – regulującą ilość światła słonecznego oraz stanowiącą jednocześnie dodatkową izolację przed hałasem. Elewację od strony istniejącego budynku zaprojektowano jako fasadę szklaną kontynuowaną w lokalnych świetlikach doświetlające hol wejściowy i część gastronomiczną. Całość elewacji utrzymana jest w stonowanej, ciepłej kolorystyce, która ma podkreślić zróżnicowanie zastosowanych form i faktur w zmieniającym się w ciągu dnia oświetleniu oraz stanowić kontynuację istniejącej zabudowy. Dach obiektu oraz dwa frontowe ryzality obiektu zostały pokryte zielenią – stanowiącą reminiscencję historycznego charakteru niezabudowanej części działki.